DISKRIMINASI KERJAYA PERGURUAN (kemaskini)

20.5% pengetua, guru besar bukan Melayu
KUALA TERENGGANU 12 April - Sebanyak 1,987 atau 20.5 peratus daripada keseluruhan sekolah rendah dan sekolah menengah di seluruh negara mempunyai pengetua atau guru besar bukan Melayu.
Timbalan Menteri Pelajaran, Datuk Razali Ismail berkata, bilangan mereka akan terus dipertingkatkan dari semasa ke semasa ke arah menjadikan sekolah di negara ini lebih beraspirasi nasional. ''Perangkaan ini sekali gus menolak dakwaan sesetengah pihak kononnya kementerian meminggirkan masyarakat bukan Melayu untuk menerajui pentadbiran sekolah," katanya. Mengenai program memperkasakan sekolah kebangsaan (SK), Razali bangga kerana ia mendapat sambutan meluas masyarakat bukan Melayu apabila sebanyak 413 buah sekolah rendah mempunyai bilangan murid bukan Melayu melebihi 20 peratus. Katanya, ini adalah pencapaian yang amat memberangsangkan kerana sebelum ini tidak ramai dalam kalangan mereka belajar di SK kerana lebih berminat belajar di Sekolah Jenis Kebangsaan (SJKC) Cina dan Tamil.Bagi pelaksanaan Bahasa Cina di sebanyak 100 buah SK pula, ia membabitkan sebanyak 2,889 murid dengan 1,555 pelajar adalah Melayu, 561 (Cina), 214 (India) dan 559 adalah kaum lain.''Bagi Bahasa Tamil (BT) di sebanyak 70 buah SK, ia membabitkan 492 pelajar Melayu, 7 Cina, 208 India dan 12 lagi kaum lain," katanya lagi. Razali menambah, untuk menarik minat pelajar kaum lain belajar di SK serta memberi peluang kepada mereka mempelajari bahasa lain, kementerian telah memperkenalkan mata pelajaran Bahasa Cina Komunikasi (BCK) dan Bahasa Tamil Komunikasi (BTK) beberapa tahun lepas. Bagaimanapun, katanya, mulai tahun lepas, kementerian telah menggantikan BCK dan BTK dengan Bahasa Cina dan Bahasa Tamil.

Suatu masa lalu ketika menghadiri majlis makan malam di Tang Dynasty, saya berkesempatan berbual-bual dengan seorang bekas Pengetua (seorang yang agak dikenali juga kerana rekod perkhidmatan cemerlang).Perbualan kami berkaitan dengan diskriminasi dalam kerjaya perguruan.Kata-kata beliau yang paling saya ingat ialah "bagaimana pun kita cemerlang...jangan harap jadi Pengarah...jadi Timbalan Pengarah pun susah ". Inilah realiti diskriminasi dalam perkhidmatan awam (bukan hanya perguruan). Statistik 20.5% bagi saya menggambarkan ketidakadilan kerana mengikut pengalaman saya selama 14 tahun sebagai guru, kita tahu benar golongan guru yang manakah yang cemerlang dalam kerjaya. Saya pernah mengajar di sekolah Cina (SM Lok Yuk, Kudat) selama 4 tahun. Jika dibandingkan, sikap dan kegigihan guru-guru Cina jauh lebih ke depan. Begitu juga dengan guru-guru dari kaum lain....Tetapi setakat manakah penghargaan untuk mereka? Bukan sekadar anugerah cemerlang tetapi guru-guru seperti ini sepatutnya dinaikkan pangkat kerana merit mereka. Kes lain, seorang guru di sekolah saya telah diluluskan biasiswa pengajian sarjana sedangkan pada masa itu beliau belum pun mendapat tempat di IPTA. Apakah guru-guru Cina dan India dengan mudah mendapat biasiswa seperti guru ini?

Dalam program memperkasakan sekolah kebangsaan..tahukah kita bahawa salah satu strategi untuk menjayakan program ini ialah dengan memindahkan guru-guru Cina, India (dan kaum lain) yang cemerlang di SRJK ke SK? Tenaga, kepakaran dan kegigihan mereka di perah tetapi adakah mereka ini berpeluang menjadi Pengarah Pelajaran atau sekurang-kurangnya Timbalan ? Belum pernah berlaku !

Ya..bercakap tentang diskriminasi dalam perkhidmatan terlalu banyak fakta yang membuktikan. Namun akhirnya inilah realiti. Salah seorang pengunjung blog ini bertanya "Apakah yang harus kita lakukan?

Bagi saya oleh kerana isu ini berkaitan dengan dasar dan polisi kerajaan maka jalan yang ditempuh agak panjang. Dasar dan polisi kerajaan dalam sistem perkhidmatan ada kaitan dengan Dasar Ekonomi Baru (DEB), justeru isu ini hanya boleh diselesaikan melalui perubahan iklim politik. Apa juga dasar dan polisi, bergantung kepada 'niat ikhlas' kerajaan yang memerintah. Bak kata pujangga, bagaimana pokoknya, begitulah buahnya. Pokok kelapa pasti menghasilkan buah kelapa. Kerajaan yang memperjuangkan konsep kesamarataan dan keadilan pastilah membentuk dasar dan polisi pentadbiran yang adil. Justeru melihat kepada realiti politik dan kerajaan sekarang, isu dan polemik ini sekadar menunggu bulan jatuh ke riba. Fikir dan renung-renungkan....